Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023

Πού 'σαι Μάρκο;

Πυθμένας λιμανιού Σύρου: Ένα λαμπρό δείγμα του πώς λειτουργεί αυτή η χώρα και αυτός ο κόσμος

Της Μαρίας Κυριάκη

Όλοι "αγαπάμε Σύρο", ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που από γεννήσεως έχουμε συνηθίσει να τους ακούμε να μας βαπτίζουν το σερβιτοριλίκι στα νησιά σαν τη "Βαριά Βιομηχανία της Χώρας" και αυτό ανεξαρτήτως κυβερνητικού κόμματος και ανεξαρτήτως αντιπολιτευτικού κόμματος. Α, δίκαια πράματα!

Μια ωραία πρωία πριν από 2 χρόνια βγήκαν τα αποτελέσματα γεωχημικής ανάλυσης δείγματος από τον πυθμένα του λιμανιού του αγαπημένου αυτού κομματιού της πατρίδας και του πλανήτη, ή να το αποκαλέσουμε "του αγαπημένου προορισμού που βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις των επισκεπτών", που φοριέται καλύτερα;

Καθώς οι τιμές των βαρέων μετάλλων ήταν από δυόμισι έως εφτά φορές άνω της\ μέσης τιμής, η περιβαλλοντική οργάνωση Aegean Rebreath που διενήργησε τη μέτρηση ενημέρωσε τους αρμόδιους κρατικούς φορείς.

Πήρε περίπου ενάμισι χρόνο για να επαναληφθεί η μελέτη δειγματοληψίας από δεύτερο οργανισμό, το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., που είναι κρατικός φορέας και την εκπόνησε με έξοδα της εταιρείας που διαχειρίζεται τα ναυπηγία της Σύρου. Το αποτέλεσμα είναι να βρεθούν ακόμα πιο υψηλές τιμές στα βαρέα μέταλλα του πυθμένα.

Μια ευνομούμενη χώρα απαγορεύει -ως οφείλει βεβαίως- τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Υπάρχει -βεβαίως- και η ειδική ευρωπαϊκή διάταξη "ο ρυπαίνων πληρώνει". Έλα όμως που όποιοι μολύνουν δεν το βγάζουν φιρμάνι. Όπως όλοι οι κακοποιητές κάνουν τη δουλίτσα τους και γίνονται μπουχός σβήνοντας τα ίχνη πίσω τους. Και μένουμε για λίγα λεπτά πελαγωμένοι: «Τις πταίει;».

Και στην ευνομούμενη χώρα Ελλάς του πολιτισμένου πλανήτη Γη δεν προβλέπεται κάποια διαδικασία, νομική, διαχειριστική ή άλλη για τους ρύπους που εντοπίζονται εάν δεν αποδεικνύεται το ποιος επακριβώς φταίει. «Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα».

Οι αναλύσεις των ιζημάτων του πυθμένα, εκεί που ζουν και απ’ όπου τρέφονται πάρα πολλοί οργανισμοί μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο άνθρωπος, δείχνουν ότι η επιβάρυνση του ιζήματος, τα βαρέα μέταλλα που είναι συνυπεύθυνα για πολλές και θανάσιμες νόσους, έχει συμβεί στη διάρκεια πολλών δεκαετιών και με ποικίλες αιτίες ως πιθανή προέλευση οι οποίες το πιθανότερο είναι να λειτουργούν αθροιστικά ενώ εάν προκύψουν καλές περιβαλλοντικές συνθήκες (πάντως ανάμεσα στις δύο μετρήσεις οι περιβαλλοντικές συνθήκες επιδεινώθηκαν) θα βελτιωθεί συν τω χρόνω και η ποιότητα των ιζημάτων. Το μόνο που απομένει είναι αν τύχει και προκύψει στο μέλλον ανάληψη κάποιου βελτιωτικού έργου που περιλαμβάνει απομάκρυνση μέρους του πυθμένα, οπόταν και το ρυπασμένο ίζημα θα πρέπει να διαχειριστεί αναλόγως. Κι ούτε γάτα ούτε ι-ζημιά.

«Γεια σου ρε Μάρκο Βαμβακάρη καραβοκύρη Συριανέ,
που άνοιγες δρόμο στο φεγγάρι κι έλεγες δύσκολα το ναι.
Γεια σου ρε Μάρκο Βαμβακάρη της μοναξιάς μας ουρανέ».

Αφιερωμένο στην Κατερίνα Μαλτοσυριανή