Αψευδείς μάρτυρες οι φωτογραφίες της καταστροφής, καθώς αύριο μπορεί να έχουν εξαφανίσει και τα ίχνη των δέντρων.
Και τα δέντρα αυτά θα μείνουν στη μνήμη των κατοίκων και των επισκεπτών, όπως στη μνήμη των παλαιότερων Χανιωτών έχει μείνει σαν όνειρο η διαδρομή κάτω από τη δροσερή σκιά πανύψηλων δέντρων στην κάψα του καλοκαιριού από τη Σούδα προς τα Χανιά τα καλοκαίρια. Τώρα, με χίλιες δυο δικαιολογίες εκείνα τα δέντρα έχουν εξαφανιστεί.
Όπως εξαφανίστηκαν στη διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας της πανδημίας όλα τα δέντρα που υπήρχαν κι έδιναν σκιά στην οδό Νικηφόρου Φωκά μπροστά από το Ωδείο. Δημιουργήθηκε έτσι μια διαδρομή σε συνθήκες ερήμου από τσιμέντο από την Αγορά των Χανίων προς την παραλία του Κουμκαπί, μέχρι να μεγαλώσουν (και αν) τα μικρά δέντρα που φυτεύτηκαν στη θέση τους (μετά από πόσα χρόνια θα δούμε ξανά σκιά εκεί;).
Κάπως έτσι χάθηκαν και τα δέντρα μπροστά στην Παιδική Χαρά στην Πύλη της Άμμου. Να μιλήσουμε για οξυγόνο, δροσιά, σκιά στους καύσωνες του καλοκαιριού που έδιναν αυτά και τα άλλα δέντρα που κόβουν;
Κι οι δημοτικοί μας «άρχοντες» κι αρμόδιοι; Στην καλύτερη (που λέει ο λόγος) περίπτωση ατενίζουν ατάραχοι την καταστροφή κι υπόσχονται σκιά μετά από 20-30 χρόνια (για όσους από εμάς δε θα έχουν εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο). Στη χειρότερη, βαφτίζουν την περιβαλλοντική ευαισθησία «γκρίνια» και «υπερβολές» και δημιουργούν ερήμους στην πόλη, σε μια εποχή που θα έπρεπε, εξαιτίας και της κλιματικής κρίσης να προστατεύουμε και να πολλαπλασιάζουμε τους χώρους πρασίνου.
Με αυτές τις συνθήκες, ανησυχούμε ιδιαίτερα για το πόσα δέντρα και πόση σκιά θα μείνει στο Δημοτικό Κήπο και στους Αγίους Αποστόλους μετά τις διάφορες σχεδιαζόμενες «αναπλάσεις».
Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων