Φτωχότερο γίνεται το οικολογικό κίνημα και ο πράσινος πολιτικός χώρος των Χανίων και της χώρας μας με την είδηση του απρόσμενου και πρόωρου θανάτους του γιατρού Μιχάλη Μπονατάκη.
Ο Μιχάλης Μπονατάκης είχε ενεργό και καθοριστική συμμετοχή στο οικολογικό κίνημα στα Χανιά, στην Κρήτη και στην Ελλάδα. Έδωσε μια άνιση μάχη για την προστασία των συμπολιτών του από τις ακτινοβολίες των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, επιμένοντας ότι δεν πρέπει να βρίσκονται μέσα σε κατοικημένες περιοχές κι ότι πρέπει να τηρηθεί η νομοθεσία για την προστασία της δημόσιας υγείας. Συμμετείχε στον αγώνα για την προστασία του Λαφονησιού, αγωνίστηκε για την ανάδειξη του σοβαρού ζητήματος της κλιματικής αλλαγής και της αναγκαιότητας να εγκαταλείψει η χώρα μας τα σχέδια για καταστροφικές εξορύξεις πετρελαίου στο Λιβυκό Πέλαγος, το Αιγαίο και το Ιόνιο, αναγνωρίζοντας τους κινδύνους που κρύβουν οι εξορύξεις στη θάλασσα, όπως τους είδαμε με την καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού από την πλωτή εξέδρα της BP.
Προσπάθησε να προβάλλει εναλλακτικές λύσεις για τη στροφή της Κρήτης και της Ελλάδας προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας χωρίς καταστροφή των βουνών, αλλά με μέτρο και όρια και πάντα κάτω από τον έλεγχο της τοπικής κοινωνίας μέσα από τοπικούς συνεταιρισμούς και εταιρείες λαϊκής βάσης. Άλλωστε ως το τέλος διατηρούσε Ιατρείο και εξασκούσε την Ιατρική στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κίσαμο, αγνοώντας τις σειρήνες του χρήματος κι επιμένοντας να στηρίζει τον τόπο του και τους κατοίκους του. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση Επιτροπής Περιβάλλοντος στον Ιατρικό Σύλλογο και φρόντισε για τη διεξαγωγή Ημερίδας για τις επιπτώσεις που έχει στην υγεία η Κλιματική Αλλαγή, ενώ ήδη προγραμμάτιζε και φέτος νέα Ημερίδα για το θέμα το φθινόπωρο, όμως τον πρόλαβε ο θάνατος.
Στο οικολογικό κίνημα κι ιδιαίτερα στο χώρο της πολιτικής οικολογίας έπαιξε σπουδαίο ρόλο πανελλήνιας εμβέλειας συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια, στα Πανελλαδικά Συμβούλια και τις Πανελλαδικές Γραμματείες των Οικολόγων Πράσινων και στη συνέχεια των Πράσινων- Αλληλεγγύη. Προέδρευσε με επιτυχία σε αρκετά Πανελλαδικά Συνέδρια των Οικολόγων Πράσινων κι έπειτα των Πράσινων-Αλληλεγγύη, διανθίζοντας πάντα το λόγο του με την αισιοδοξία που τον χαρακτήριζε και κρητικές μαντινάδες που υπεραγαπούσε.
Η απώλεια του Μιχάλη Μπονατάκη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό τόσο στο οικολογικό κίνημα όσο και στον πράσινο πολιτικό χώρο. Είμαστε τόσο λίγοι και τα προβλήματα τόσο πολλά, η κλιματική αλλαγή χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου, η ερημοποίηση και η λειψυδρία είναι εδώ κι εμείς χάνουμε ένα πολύτιμο στέλεχος του οικολογικού χώρου.
Θα μας λείψει η ενεργητικότητα κι η αισιοδοξία του Μιχάλη, η διάθεσή του για άμεση δράση. Ας γίνει το παράδειγμά του πηγή έμπνευσης σε άλλους για συνέχιση του έργου του κι ας συνειδητοποιήσουν όλοι την ανάγκη συσπείρωσης και σύγκλισης των οικολογικών δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα, την ανάγκη στήριξης και διεύρυνσης του οικολογικού κινήματος.
Η Κίσαμος, τα Χανιά, η χώρα μας κι η οικολογία γίνονται φτωχότερα χωρίς το Μιχάλη.
Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων