Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας άνθρωπος που μας αρέσει να απεχθανόμαστε, και υπάρχουν σοβαροί λόγοι, τουλάχιστον αν έχουμε κάποιο είδος περιβαλλοντικής ανησυχίας, και παρά το ότι γελάμε με την υστερία του στα ΜΜΕ, η αδιαφορία του για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πολλών επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων δεν είναι καθόλου για γέλια. Ο σκηνοθέτης και ερευνητής δημοσιογράφος Άντονι Μπάξτερ, ο άνθρωπος πίσω από το «You've Been Trumbed» που χαρακτηρίστηκε ως «η ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ στον 21ο αιώνα», επιστρέφει με το «A Dangerous Game» ρίχνοντας άλλη μια ματιά στην υπόθεση αλλά με με πιο πλατιά εστίαση (τα γήπεδα γκολφ του Ντόναλντ δεν είναι τα μόνα που βρίσκονται σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές).
Δεν παίζω γκολφ και δεν έχω τίποτα εναντίον αυτού καθεαυτού του παιχνιδιού αλλά οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις ακόμα και ενός δημόσιου γηπέδου σε εποχή ακραίας ξηρασίας (οι μέσες ανάγκες ενός γηπέδου γκολφ σε νερό είναι πάνω από 300.000 γαλόνια την ημέρα) είναι λίγο ανησυχητικές για μένα. Και ενώ υπάρχουν κάποιες πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να μειώσουν το οικολογικό αποτύπωμα αυτών των εξαιρετικά αφύσικων έργων (όπως η μετατροπή μερικών τμημάτων πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον ή να χρησιμοποιηθεί χορτάρι που χρειάζεται λιγότερο νερό), τα πολυτελή γήπεδα γκολφ για τις ελίτ των λίγων που μπορούν να τα πληρώσουν, αναμφισβήτητα δεν κινούνται προς την κατεύθυνση του φιλοπεριβαλλοντικού σχεδιασμού και διαχείρισης.
Το σύγχρονο γκολφ απέχει παρασάγγας από το παιχνίδι που κάποτε παιζόταν στα υπανάπτυκτα και απεριποίητα εδάφη της Σκωτίας, όπου δεν χρειαζόταν πλήθη συντηρητών και τεράστιες δεξαμενές για να διατηρούνται άψογα και καταπράσινα. Και όπως τα περισσότερα πράγματα που έχουν οδηγηθεί σε ακρότητες, η ανάπτυξη των γηπέδων γκολφ, ειδικά των πολυτελών που χρησιμεύουν ως παιδικές χαρές για την παγκόσμια ελίτ, έχει προκαλέσει πολύ κακό στις κοινωνίες και στο περιβάλλον, όπου και αν βρίσκονται.
Το «Ένα επικίνδυνο παιχνίδι» εξετάζει την καταστροφή που προκαλείται από την οικοδόμηση και τη συντήρηση γηπέδων γκολφ πολυτέλειας σε διάφορες περιοχές, όπως το New Jersey, το Ντουμπάι, τη Σκωτία, την Κίνα και την Κροατία (όπου μια περιοχή διασώθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ακόμα και το τοπικό δημοψήφισμα εναντίον του είχε μια πλειοψηφία 84%) και θέτει κάποια σκληρά ερωτήματα σχετικά με την ηθική και την ορθότητα να συνεχιστεί η κατασκευή υπερ-πολυτελών θέρετρων, όταν έχουν τέτοιες αρνητικές επιπτώσεις για τις γύρω κοινωνίες.
Η ταινία περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τον Άλεκ Μπόλντουιν, τον Ρόμπερτ Κέννεντι Τζούνιορ, και ναι, ακόμη και τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ, και διαφωτίζει μια μοναδική οπτική πλευρά για μια βιομηχανία και ένα τρόπο ζωής που ωφελεί τόσο λίγους ενώ επηρεάζει τόσο πολλούς. Και μέρος του ζητήματος, όπως επισημαίνεται στο ντοκιμαντέρ, είναι ότι ακόμα δεν λειτουργεί μια πραγματική δημοκρατία, ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου διατυμπανίζουμε ότι είμαστε ένα μοντέλο για τον κόσμο από την άποψη της διακυβέρνησης και της συμμετοχής στα κοινά.
«Όπου βλέπετε μια μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντική καταστροφή υπάρχει και έλλειμμα δημοκρατίας. Αυτά τα δύο πάνε χέρι-χέρι. Έτσι γίνεται πάντα»
Robert Kennedy Jr, στο «Ένα επικίνδυνο παιχνίδι».
Εδώ είναι το τρέιλερ της ταινίας: https://youtu.be/LxjufOpakc8
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ταινία, υπάρχει μια εξαιρετική συνέντευξη με τον Άντονι Μπάξτερ στο www.salon.com, όπου η συγγραφέας Lindsay Abrams ολοκληρώνει το άρθρο της με αυτό το, αναμφισβήτητα αληθινό, στολίδι:
«Ο πάτος είναι ότι αυτά τα γήπεδα γκολφ στην έρημο, στα οποία ακόμα και ο Μπάρακ Ομπάμα έπαιξε στο Palm Springs, δεν θα έπρεπε εξ αρχής να έχουν κατασκευαστεί. Είναι απολύτως μη βιώσιμα, απορροφούν δισεκατομμύρια γαλόνια νερού και ο πλανήτης δεν μπορεί να τα αντέξει»
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την ταινία, πού θα προβληθεί, πώς θα την παρακολουθήσετε και πώς μπορείτε να προμηθευτείτε μια κόπια, πηγαίνετε στο A Dangerous Game.
Του Derek Markham
Πηγή: http://www.treehugger.com/conservation/dangerous-game-documentary-examines-environmental-impact-luxury-golf-resorts.html
Σ.Ε. ecocrete