Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

Να σταματήσουν επιτέλους οι πλαστικές σακούλες!

Ένα μεγάλο όχι πρέπει να πούμε στις πλαστικές σακούλες. Οι σκουπιδότοποι γεμίζουν από αυτές, άλλες πετάνε στον αέρα ή «κοσμούν» τους δρόμους και τις παραλίες μας. Στις ακτές της Μεσογείου τα διάφορα είδη πλαστικών αποτελούν το 60% των σκουπιδιών σύμφωνα με στοιχεία του Δικτύου Μεσόγειος SOS και των άλλων οικολογικών οργανώσεων που οργανώνουν καθαρισμούς ακτών της Μεσογείου τα τελευταία 12 χρόνια.

Η «ανάγκη» για πλαστική σακούλα είναι μια ψεύτικη, μια τεχνητή ανάγκη που επιβάλλουν τα συμφέροντα συγκεκριμένων εταιρειών και το πετροχημικό λόμπι. Υπάρχουν εξίσου φτηνές λύσεις που δε μολύνουν και δεν κοστίζουν όπως οι σακούλες από …καλαμπόκι (παράγονται πλέον και στην Κρήτη), οι πάνινες τσάντες ή τα διχτάκια. Λιγότερα σκουπίδια, λιγότερη σπατάλη φυσικών πόρων!

Προτείνουμε τη χρήση πάνινης τσάντας ή διχτυού για τα ψώνια όχι μόνο για λόγους αισθητικής, αλλά και γιατί πρέπει επιτέλους να μειωθεί δραστικά στην Ελλάδα η χρήση πλαστικής σακούλας μιας χρήσης.

Τα πλαστικά είναι πολύ βολικό υλικό για διάφορες συσκευασίες αλλά έχουν και εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον. Η παρασκευή τους απαιτεί μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους (πρώτη ύλη είναι το πετρέλαιο), πολλά είδη τους περιέχουν τοξικά και γενικά επικίνδυνα συστατικά (π.χ. χλώριο), ενώ ως σκουπίδια δημιουργούν μια σειρά από σοβαρότατα προβλήματα:

  • Είναι ογκώδη (καταναλώνουν χώρο στους χώρους ταφής)
  • Δημιουργούν προβλήματα στα εργοστάσια διαχείρισης των σύμμεικτων σκουπιδιών
  • Οι ελαφρές πλαστικές σακούλες αν δε συλλεχθούν στους κάδους των σκουπιδιών παρασύρονται και σκορπίζονται από τον αέρα με τα γνωστά αντιαισθητικά αποτελέσματα στο τοπίο.
  • Αν τα πλαστικά καούν, απελευθερώνουν διοξίνες, χλώριο και άλλες τοξικές ουσίες στο περιβάλλον.
  • Πεταμένα πλαστικά στη φύση απελευθερώνουν ουσίες βλαβερές για τους ζωντανούς οργανισμούς (πλαστικοποιητές).
  • Ειδικά στη θάλασσα, οι πλαστικές σακούλες γίνονται αιτία θανάτου και για μεγάλα ζώα όπως οι θαλάσσιες χελώνες που τις τρώνε νομίζοντας πως είναι μέδουσες και ψοφούν.
Η μείωση της χρήσης πλαστικού (και ιδίως στη μορφή της πλαστικής σακούλας για τα ψώνια) είναι απολύτως απαραίτητη, και προϋποθέτει ενέργειες τόσο από το κράτος (περιοριστική νομοθεσία, αντικίνητρα) όσο και από τους πολίτες (αλλαγή καθημερινών συνηθειών).

Προσοχή: Κυκλοφορούν πλαστικές σακούλες από φωτοδιασπώμενο υλικό (πολυαιθυλένιο με προ-οξειδωτικά πρόσθετα) οι οποίες, παραπλανητικά, παρουσιάζονται από τις εταιρείες που τις προωθούν ως "φωτοβιο-διασπώμενες" ή απλά “βιο-διασπώμενες” και επομένως “οικολογικές” και άρα ως λύση στο πρόβλημα! Σακούλες τέτοιες διατίθενται από επώνυμες αλυσίδες super-markets και άλλους και μάλιστα έχουν πάνω το σήμα PE-HD (πολυαιθυλένιο) καθώς και το σήμα ότι είναι ανακυκλώσιμο υλικό!

Εδώ να σχολιάσουμε τις τρεις ιδιότητες που αποδίδονται στις σακούλες αυτές:

1) "Φωτοβιο-διασπώμενες": Το πολυαιθυλένιο με προ-οξειδωτικά πρόσθετα δεν έχει αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία ότι εκτός από φωτοδιασπώμενο είναι και βιοδιασπώμενο. Υλικά με ψεύτικη προβολή της ιδιότητας "βιοδιασπώμενα" έχουν ήδη καταδικαστεί από Ευρωπαϊκά δικαστήρια.

2) "Ανακυκλώσιμες": Η σακούλα αυτή δεν είναι ανακυκλώσιμη. Εάν τυχόν αναμειχθεί το πολυαιθυλένιο με προ-οξειδωτικά με απλό πολυαιθυλένιο προς ανακύκλωση τότε όλο το ανακυκλωμένο υλικό είναι μη αξιοποιήσιμο και καταστρέφεται γιατί μετατρέπεται σε ελαττωματικό ή φωτο-διασπώμενο ανακυκλωμένο υλικό λόγω των πρόσθετων προ-οξειδωτικών. Επομένως η απόρριψη των πλαστικών αυτών σε κάδους ανακύκλωσης δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην ανακύκλωση πλαστικών!

3) "Οικολογικές": Αποδεικνύονται ακόμα πιο επιβλαβείς από τις κλασικές πλαστικές σακούλες διότι όταν εκτεθούν αρκετά στο φως και φωτο-διασπαστούν σε χιλιάδες κομματάκια, ρυπαίνουν μαζικά το περιβάλλον, συσσωρεύονται επί χρόνια και είναι αδύνατον να ελεγχθούν. Τα πιθανά προβλήματα για τα έμβια όντα είναι ακόμη άγνωστα και προφανώς πιο σημαντικά καθώς είναι πολύ δύσκολο για διαπιστωθούν ενώ τα σχεδόν αόρατα κομματάκια πολυαιθυλενίου μπορεί να εισέλθουν ακόμη και στη διατροφική αλυσίδα.

Προτιμότερες είναι λοιπόν οι βιοδιασπώμενες που είναι κατασκευασμένες από άμυλο (π.χ. καλαμπόκι, πατάτα, σιτάρι). Εμείς πάντως προτείνουμε ανεπιφύλακτα τις πάνινες τσάντες και τα διχτάκια!

Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων "ΟικοΚρήτη"